Jakie są objawy zachorowania na łupież pstry?
Jak można się domyślić, nazwa tego rodzaju łupieżu wzięła się od wyglądu zmian chorobowyczachodzących na skórze.
Łupież pstry jest dolegliwością dość popularną, a jednak często ignorowaną przez chorych, którzy nie zdają sobie sprawy z zakażenia i bagatelizują jego podstawowe objawy. Tymczasem - zdaniem lekarzy dermatologów - są one stosunkowo łatwe do zdiagnozowania.
Niepokojące charakterystyczne oznaki są widoczne gołym okiem. Na skórze pojawiają się różowe, różowo-brązowe lub żółto-brunatne palmy o wielkości 3-4 mm. Plamy te mają tendencję do zlewania się i tworzenia większych skupisk oraz do drobnego, otrębiastego złuszczania się. Najczęściej powstają na klatce piersiowej, niemniej jednak występują również na plecach, rękach, nogach, a także na twarzy czy owłosionej skórze głowy.
Niezależnie od koloru plam, natężenia objawów i wieku pacjenta, trudno jest tą infekcję niestety wyleczyć, a charakterystyczne dla niej zmiany skórne mają zwykle tendencje do nawrotów, po 2 latach u 80% chorych widoczne są nawroty.
Warto wspomnieć, że w wielu łagodnie przebiegających przypadkach choroba uwidacznia się on tylko okresowo. Łupież pstry najłatwiej jest rozpoznać w lecie, z tego względu że plamy nie poddają się oddziaływaniu promieni ultrafioletowych - nie opalają się, a więc opalanie powoduje pojawianie się w miejscach dotkniętych chorobą jasnych plam, wyraźnie odstających kolorystycznie od reszty skóry. Wynika to z faktu, że odpowiadające za dolegliwość, drożdżaki z gatunku Pityrosporum ovale produkują w nadmiarze kwas azalainowy będący inhibitorem melanogenezy, czyli blokujący proces zmiany barwy skóry. To właśnie od białych ognisk w obrębie niezmienionej, opalonej skóry wzięła się nazwa „pstry”.
Łupież pstry może powodować dyskomfort związany ze zmianami w wyglądzie skóry, dlatego po wystąpieniu niepokojących symptomów należy zgłosić się do lekarza i szybko rozpocząć leczenie. Łupież pstry jest rozpoznawany na podstawie testu na obecność drożdży Candida albicans. Dodatkowo wykonuje się badanie pod lampą Wooda (w której to plamy wykazują żółtawą lub ceglastą fluorescencję) oraz bada się kultury drożdży.
Czasem objawom „estetycznym” może towarzyszyć również świąd czyli uporczywe swędzenie. Dobra wiadomość dla osób cierpiących na łupież pstry jest natomiast taka, że wspomniany świąd pojawia się bardzo rzadko, zaś w zdecydowanej większości przypadków choroba ta ma stosunkowo łagodny przebieg i nie skutkuje żadnymi powikłaniami i długotrwałymi skutkami innymi, niż brzydkie plamki i zmiany skórne.