Informacje podstawowe o łupieżu pstrym

Dolegliwość ta jest dość często mylona z wysypką. Czym więc jest i po czym poznać, że powstałe zmiany skórne to właśnie łupież pstry?

Łupież pstry jest rodzajem grzybiczego zakażenia naskórka, który jak można się domyślić, swoją nazwę, zawdzięcza temu jak wyglądają zmiany chorobowe – są to pstre, żółtobrunatnych lub lekko różowawych złuszczających się plamy.

Zazwyczaj liczne plany, których typowa wielkość to to 3–4 mm, są na początku bezładnie rozrzucone, a dopiero później łączą się w większe powierzchnie o nieregularnych kształtach. W odróżnieniu od powszechnie znanego „zwykłego” łupieżu na głowie, w tym przypadku atakowane są przeważnie inne części ciała – plamy umiejscowione są głównie na klatce piersiowej, szyi, plecach, ramionach, a znacznie rzadziej występują na twarzy i owłosionej skórze głowy.

Plamy są szczególnie widoczne na opalonej skórze w postaci białych odbarwień co przypomina w wyglądzie bielactwo nabyte, ale dobrze uwidoczniają się również po posmarowaniu nalewką jodową.

Łupież pstry dotyka głównie osoby młode i nastolatki w okresie dojrzewania płciowego. Fakty ten jest bezpośrednio związany z tym, że w tym okresie gruczoły łojowe są najbardziej aktywne stwarzając dobre warunki do rozwijania się, wywołujących łupież pstry, drożdżaków z gatunku Pityrosporum ovale, znanych również pod nazwami:

  • Malessezia furfur
  • Pityrosporum furfur
  • Pityrosporum orbiculare

Drożdżaki te w sposób naturalny występują u większości ludzi w ilości nie powodującej żadnych negatywnych skutków. Dopiero ich nadmierny rozkwit i namnażanie, pod wpływem sprzyjających temu warunków, może doprowadzić do wystąpienia zmian chorobowych. Ryzyko zachorowania rośnie, w przypadku kiedy organizm jest osłabiony, np. po przebytej ciężkiej chorobie, w trakcie ostrej kuracji odchudzającej lub w trakcie terapii sterydami. Występowaniu łupieżu pstrego sprzyja także nadmierna potliwość organizmu.

Dolegliwość może doprowadzić do powstawania infekcji wirusowych oraz bakteryjnych, ponadto może powodować zwiększone wypadanie włosów.

Leczenie łupieżu polega na stosowaniu odpowiednich leków i maści przeciwgrzybicznych. Istotne jest, aby osoba chora odkaziła bieliznę (gotowanie, prasowanie) ze względu na możliwość ponownego zakażenia, gdyż łupież pstry ma niestety tendencję do nawrotów – po okresie dwóch lat występuje on ponownie aż u 80% chorych.